ze brak
ik weet niet hoe
was er niet bij
maar toen ik nadien binnenkwam
bleek ze kapot
ik zocht op mijn knieën naar stukjes
dacht nog dat ik haar wel maken kon
glad uitgewist whiteboard porselein
Amazone-ogen uit groen glas
mooi poesje – van onderen een gat
hol van binnen – duizend in dozijn
maar ze vonden dat ze anders was
plakken heeft geen zin
je blijft het altijd zien
en elke visite zal zich bezinnen
op wie haar toch ooit zo lichtzinnig bepoteld heeft
lijm blijft aan je kleven
we veegden stil de scherven bijeen
deden ze in een houten kistje
ik weet niet hoe
was er niet bij
weet alleen van horen zeggen
maar toen ik haar leerde kennen
mooi meisje – nog maar krap acht
was ze al gebroken
==
Genomineerd voor de Elly Blom Poëzieprijs 2018 / nominated for the Elly Blom Poetry Prize 2018
